• – Sredinom 1991. godine započinje i pojačana normativna aktivnost lokalnih (općinskih) vlasti. Izvršni savet Općine Beli Manastir donosi 1. rujna 1991. Odluku o prestanku važenja zakonskih propisa Republike Hrvatske na području Opštine Beli Manastir51, i Odluku o važenju saveznih propisa i Ustava SFRJ, te primeni Ustava i zakona Republike Srbije kao pravnog pravila na području Opštine Beli Manastir52. Na istoj sjednici donesena je i Odluka o prestanku radnog odnosa i zabrani povratka i ostanka u Baranji, svih lica koja su se nalazila u neprijateljskim snagama i lica koja su im pomagala, kao i članovima njihove uže obitelji53. Tom se odlukom nalaže SUP-u Beli Manastir da sačini prijedlog liste »lica koja su učestvovala u neprijateljskim jedinicama na području Baranje, njihovim pomagačima, kao i članovima njihove uže porodice, a na osnovu podataka koje poseduje u svojoj službenoj evidenciji kao i na osnovu saznanja dobivenih od mesnih zajednica, preduzeća, ustanova i građana (...)«.

• – U području gospodarskih odnosa donose se brojni propisi o postupanju s nekretninama na području SAO Krajine i SO Slavonije, Baranje i Zapadnog Srema. Ministarstvo pravosuđa i uprave Vlade SAO Krajine donosi 7. kolovoza 1991. Naredbu o zabrani prenosa i knjiženja nekretnina u korist Republike Hrvatske54, kojom se propisuje da se na teritoriju SAO Krajine zabranjuje prijenos prava raspolaganja i knjiženja nekretnina u korist Republike Hrvatske. Predsjedništvo Skupštine opštine Knin donosi na sjednici održanoj 22. kolovoza 1991. Odluku o preuzimanju na raspolaganje i korištenje napuštenih poslovnih prostorija na teritoriji opštine Knin55, u kojoj se određuje da »opština Knin preuzima na raspolaganje i korištenje napuštene poslovne prostorije na teritoriji opštine Knin čiji su vlasnici ili korisnici pravna lica sa sjedištem na teritoriji Republike Hrvatske«. Na području Baranje donosi se Odluka o oduzimanju sve pokretne i nepokretne imovine poduzeća i radnji čije je sedište na području Republike Hrvatske i Republike Slovenije56, koju »preuzimaju preduzeća koja se bave takvom delatnošću, a čije je sedište na području Opštine Beli Manastir ili području AP Vojvodina«. U Odluci o uvođenju prioriteta u snabdevanju naftnim derivatima na području Opštine Beli Manastir za vreme trajanja ratnih okolnosti57 propisano je da prvi prioritet za snabdjevanje naftnim derivatima ima JNA, a nakon nje Teritorijalna obrana (TO – općinski štab, svi štabovi i jedinice).

• – Velika Narodna Skupština srpskog naroda Srpske oblasti Slavonije, Baranje i Zapadnog Srema donosi na svojoj 2. sjednici, održanoj 25. rujna 1991. u Belom Manastiru, Ustavni zakon Srpske Oblasti Slavonija, Baranja i zapadni Srem58, u kojem se ta oblast definira kao »samostalna federalna jedinica u Jugoslaviji«, te se utvrđuje njezina ravnopravnost »sa drugim federalnim jednicama i njihovim delovima koje su donele odluku da ostanu u Jugoslaviji«. U Zakonu o sprovođenju Ustavnog zakona 59, donesenom na istom zasjedanju, utvrđuje se da »na području Srpske Oblasti prestaju važiti Ustav, zakoni i drugi propisi Republike Hrvatske«, a da »do donošenja odgovarajućih propisa Srpske Oblasti, na celokupnom prostoru Srpske Oblasti deluju do sada važeći savezni propisi (...) i započinje primena svih propisa Republike Srbije, kao pravna pravila«. U tom je zakonu također određeno da »danom stupanja na snagu Ustavnog zakona na području Srpske Oblasti prestaju sa radom svi organi državne vlasti, organi lokalne samouprave i drugi organi i organizacije Republike Hrvatske«, te da »svi stanovnici Srpske oblasti, danom stupanja na snagu Ustavnog zakona, gube državljanstvo Republike Hrvatske i zadržavaju državljanstvo Jugoslavije.«.

• – Velika Narodna Skupština srpskog naroda Srpske oblasti Slavonije, Baranje i Zapadnog Srema donosi na svojoj 3. sjednici, održanoj 10. listopada 1991. u Belom Manastiru, Odluku o pripajanju teritorijalne odbrane Srpske Oblasti Slavonija, Baranja i Zapadni Srem oružanim snagama SFRJ60, u kojoj se određuje da se »teritorijalna odbrana Srpske Oblasti Slavonija, Baranja i Zapadni Srem pripaja oružanim snagama SFRJ i postaje njen sastavni deo«, te se »ovlašćuje vlada Srpske Oblasti Slavonija, Baranja i Zapadni Srem da u dogovoru sa Saveznim sekretarijatom Narodne odbrane preduzme sve mere u cilju realizacije ove Odluke«.

• Vlada SAO Krajine donosi 30. studenoga 1991. Zakon o obrani61, u kojem se izrijekom određuje da »Teritorijalna odbrana u SAO Krajini, kao dio jedinstvenih oružanih snaga Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, štiti suverenitet, teritorijalnu cjelokupnost i ustavnim zakonom utvrđeno društveno uređenje Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije i SAO Krajine« (članak 31. stavak 1.). U članku 35. propisuje se da »za svoj rad, borbenu gotovost i upotrebu i rukovođenje i komandovanje teritorijalnom odbranom, komandant teritorijalne odbrane koji rukovodi jedinstvenom komandom za jedinice Jugoslavenske narodne armije i jedinice teritorijalne odbrane u izvršavanju zajedničkog borbenog zadatka, odgovoran je i pretpostavljenom komandantu teritorijalne odbrane«, te se u članku 38. izrijekom navode tijela nadležna za utvrđivanje brojnog rasporeda vojnih obveznika »u skladu sa brojnim rasporedom za potrebe Jugoslavenske narodne armije«.

• – Velika Narodna Skupština Srpske Oblasti Slavonija, Baranja i Zapadni Srem, na izvanrednom zasjedanju, održanom u Belom Manastiru 24. listopada 1991., a nakon održanog »konsultativnog sastanka na kojem su u Predsedništvu Jugoslavije učestvovali predstavnici: Republike Srbije, Republike Crne Gore, SAO Krajine, SO Slavonije, Baranje i Zapadnog Srema, SAO Istočne Hercegovine, SAO Romanije, srpskog naroda iz Bosne i Hercegovine, saveznih organa i uglednih pojedinaca«, donijela je posebne Zaključke62, u kojima »zahteva od Skupštine i Vlade Republike Srbije da preduzmu mere da se u roku od četrdeset osam sati sa posla otpuste i mobilišu svi muškarci (u starosnom dobu od 20 do 55 godina) sposobni za borbu, a izbegli sa ratom zahvaćenih područja«, te »nalaže Vladi SO Slavonija, Baranja i Zapadni Srem da nastavi sa naporima za iznalaženje mirnog rešenja državno-političke krize u Jugoslaviji, s tim da ni u jednoj varijanti ne može prihvatiti ostanak Srpske Oblasti Slavonije, Baranje i Zapadnog Srema u okviru Hrvatske«. U točki 5. Zaključaka, Velika Narodna Skupština SO Slavonija, Baranja i Zapadni Srem »usvaja Deklaraciju o ujedinjenju sa SAO Krajinom i Bosanskom Krajinom«.